Seksene merdiven dayamış olan arkadaşlarımdan birine kendinde ne gibi bir değişiklik hissettiğini sordum.
Bana hepinizle paylaşmak istediğim aşağıdaki ilginç satırları yollamış..
1-- Ailemi, kariyerimi ve pozisyonumu sevdiğim yılların ardından, şimdi eski arkadaşlarımı sevmeye başladım.
2—Geç de olsa bir atlas olmadığımın farkına vardım. Dünyayı omuzlarımda taşımam gerekmiyor.
3-- Meyve sebze satanlarla pazarlık yapmayı bıraktım. Sonuçta, bir kaç kuruş fazla ödememle cebimde bir delik açılmayacağını biliyorum ama, o bir kaç kuruş, zavallı adamın kızının okul masraflarını ödemesine yardımcı olabilir.
4--Taksi şoförüne ödeme yaptığımda, para üstünü almıyorum. Fazla para kazanmak yüzüne bir tebessüm kondurabilir. Ne de olsa benden çok daha fazla yoruluyor.
5—“Yaşlılara, bu hikâyeyi daha önce anlatmıştınız,” demeyi bıraktım. Ne de olsa, bu hikâyeler hatıralarını canlandırmalarına ve geçmişi tekrar yaşamalarına yardım ediyor.
6--İnsanları hatalı olduklarında bile düzeltmemeyi öğrendim. Ne de olsa, herkesi mükemmel yapma sorumluluğu bana ait değil.
7--Cömertçe ve bolca iltifat ediyorum. Ne de olsa, bu yalnızca karşımdakine değil, benim de ruhuma iyi geliyor.
8--Giysilerimdeki kırışıklığı ya da bir lekeyi dert etmemeyi öğrendim.
Sonuç itibariyle, kişilik görünüşten daha çok öne çıkar.
9--Benden farklı kişilerle tartışmaktan kaçınıyorum. Ne de olsa, onlar iyi ilişkiler
yürütmenin önemini bilmiyor olabilirler ama ben biliyorum.
10-Beni kirli oyunlarıyla saf dışı bırakmak isteyen biri olduğunda, sakinliğimi koruyorum. Sonuçta, ben ne kirliyim ne de kimseyle bir yarış halindeyim.
11-Duygularımdan utanmamayı öğreniyorum. Ne de olsa, beni insan kılan duygularım.
12-Bir ilişkiyi koparıp atmaktansa bencilliğimi bir kenara bırakmanın daha iyi olduğunu öğrendim. Sonuçta, bencillik tek başıma olmama neden olacakken ilişkiler asla yalnız kalmamamı sağlar.
Internetten aldığım bu güzel yazıyı beğeneceğinizi umarak sizlerle paylaşıyorum.
Az önce internetten Çorum Haber ve Osmancık Haber gazetelerini okudum.
Yıllar önce Osmancık’ta Hıdırlık camisini ve Meliha ve Rıfat Göbel İlkokulunu yaptıran Osmancık’ın en hayırsever insanı olan Rıfat Göbel’in Osmancık Belediyesine bir pikap hediye ettiği haberini okuyunca çok duygulandım.
Ne güzel insandır Rıfat ağabey. Osmancık’ta sabahları Kamil yolunda yürüyüş yaparken rastlayarak selamlaştığımız Rıfat ağabeyi çok sever ve sayarım.
Az önce kendisini telefonla arayarak kutladım, selam, sevgi ve saygılarımı ilettim.
Böylesine güzel insanlar hayatımızı da güzelleştiriyorlar. Allah razı olsun onlardan.
BAADDİN FIKRALARI
1—Bu habis korona yüzünden dünya cehenneme döndü.
Virüs kaptım Korona / Yaşar mıyım sor ona?
Gurbette bir yârim var / Ben ölürsem kor ona…
2—Mekânın sahibi geldi diye akıl hastanesine giresim var.
3—Çin mallarının en dayanıklısı Korona virüs çıktı. On aydır bütün dünya kullanıyor halen bozulmadı!
4—Masallar küçükken uyuyana kadar, büyükken uyanana kadar sürer.
5—Eğitim gerçeklerin öğretilmesi değildir, düşünmek için aklın eğitilmesidir.
Çok eskiden yazdığım bir dörtlüğümle veda ediyorum.
Hayatımız kargaşa, yaşam kültürümüz yok,
Hababam yaşıyoruz, hiç tekâmülümüz yok,
Batı gökte gezinir, biz hâlâ yerlerdeyiz,
Şarka güneş doğmuyor, karanlık seferdeyiz… (Mehmet Özata)
6 Kasım 2020 / Mehmet Özata