Allah (C.C.) insanoğluna iki göz vermiş.
Gören bir çift gözümüz olduğu için ne kadar şükür etsek az…
Gözün ne kadar değerli ve kıymetli bir organ olduğunun, ne büyük paha biçilemez bir nimet olduğunun değerini en iyi bilenler şüphesiz hiç göremeyen görme engelli vatandaşlarımızdır.
İnsan görme engelli de olsa engelleri aşabiliyor…
Eşine, arkadaşına, dostuna, kardeşine, ağabeyine, ablasına, yeğenlerine ve çocuklarına sevgi dolu, kalp sıcaklığı ile bakıp onları sevgi dolu muhabbetle kucaklıyor ve onların mutluluğunu hissedip görebiliyor…
Hayata mutluluk içinde, heyecan içinde, sevecenlik içinde bakabiliyor…
Hayatta başarmanın tadını, engelleri yenmenin güzelliğini görebiliyor…
Çevresine duyarlı olup çevresinin takdirini görmenin mutluluğunu sevinç içinde yaşayabiliyor…
Azim, kararlılık ve gayret ile imkansız denilen şeyleri başardığını görebiliyor…
Yaşamanın sevincini hissederek görebiliyor…
Rüzgarın meltem mi olduğunu, yoksa sert mi estiğini hissederek görebiliyor…
Yağmuru ve yağmur sonrası toprağın kokusunu içine çekerek doğanın güzelliğini doya doya yaşayıp görebiliyor…
Birçok görme engelli vatandaşımız var; ya müzisyen, ya fenomen, ya ünlü şarkıcı, ya enstrüman çalmada çok başarılı, ya kendi işini kurmuş, çalışıyor, ya kendi mesleğinde kariyer yapmanın mutluluğunu yaşamış ve görmüş, azim ve kararlılıkla bunu başarmış…
Hepsini ayakta alkışlıyorum, tebrik ve takdir ediyorum…
Görme engelliler için özel hazırlanmış kabartma yazıları tüm gün okuyan, bilgi ve ilim sahibi olmanın mutluluğunu yaşabilen, başarabilen birçok kişi var ve bu başarıyı hem kendileri görüyor, hem de tüm insanlığa örnek olacak şekilde gösterebiliyorlar…
Kısacası hem kendilerine, hem insanlığa faydalarını; hem kendileri görüp hem tüm dünyaya gösterebiliyorlar…
Bunu kalpleri ile görüp başarabiliyorlar…
YA GÖZLERİ GÖRDÜĞÜ HALDE, KALPLERİ GÖRMEYENLER?
Aynı evde yaşayıp eşini görmeyen, sorunlarını dinlemeyen, ilgisiz ve sevgisiz kişilere; çocuklarına ilgi göstermeyen, sevgi göstermeyen, onları sürekli aşağılayan, sürekli hor gözle bakan kişilere ne demeli?
Yetim görünce başını okşamak yerine, onu iteleyip aşağılayana, yetim hakkı yiyene ne demeli?
Gözleri görüp hırsızlık, arsızlık, soytarılık yapanlara ne demeli?
Gözleri sapıklıktan başka hiçbir şey görmeyene, milletin namusuna göz dikenlere ne demeli?
Sokak hayvanlarını görünce, onlara akıl almaz, türlü işkenceler yapan kişilere ne demeli?
İş arkadaşlarına hakir gözle bakan, onları küçük gören, aşağılamaya çalışanlara ne demeli?
İnsanları küçümsemek için fırsat kollayan, dört gözle bir yanlışı olsun diye gözetleyenlere ne demeli?
Gece gündüz kafasını alkol masalarından kaldırmayan, gözü alkol şişesinden başka hiçbir şey görmeyenlere ne demeli?
Başarısızlığı kabullenmiş, hayattan hiçbir beklentisi olmayan, yaşama sevincinin içinde kırıntısı dahi kalmamış, hayatın tüm güzelliklerine gözlerini kapatmış kişilere ne demeli?
Gözünü hırs bürümüş, şan şöhret bürümüş olanlara ne demeli?
Gözü paradan başka hiçbir şey görmeyene ne demeli?
Gözünü makam ve mevki bürümüş, ama yetersiz olmasına rağmen, anlamsız ve manasız şekilde yönetici olanlara ne demeli?
Gözünde insanlara ve insanlığa karşı sadece nefret ve kin dolmuş, tüm insanlara ve insanlığa düşmanlık besleyenlere ne demeli?
Gözü sadece zevk ve sefa içinde yaşamak olanlara ne demeli?
Ne kendine hayırı, ne topluma bir hayırı olmayan insanlara ne demeli?
Bu insanların sözde gözleri görüyor, fakat kalp gözleri ise tamamen kapanmış…
Diğer görme engelli vatandaşlarımızın gözleri görmediği halde, engelleri aşmak için gece gündüz durmadan çalışıp bir şeyler üretmenin gayreti içinde, kalp gözleri ile tüm insanları ve tüm canlıları seviyorsa…
Burada asıl soru:
Kendini engelli hale getirip engelli olarak yaşam ve hayat sürdüren kişiler mi engelli; yoksa gözleri hiç görmeyen, fakat azim ve kararlılıkla engelleri aşanlar mı engelli?
HER BAŞARILI İNSANIN ARKASINDA MUTLAKA ONU ENGELLEMEK İSTEYEN BİR TAKIM PSİKOLOJİSİ BOZUKLAR VARDIR…
Asıl, insanlığın bitmek bilmeyen, bir türlü tükenmeyen engeli; bir takım insanların kıskançlığı, fesatlığı ve çekememezliğidir…
Gözlerini fesatlık, kin ve nefret bürümüş, kıskançlıktan deliye dönen, olur olmadık manipülasyonlar yapan bu insanlar, tüm insanlar ve toplum için en büyük engeli teşkil eder…
BANA GÖRE EN BÜYÜK ENGEL; TORPİL VE LİYAKATSİZLİKTİR…
Başarılı olmak için canla başla, azimle ve büyük bir özveriyle gecesini gündüzüne katarak çalışmış ve başarısı ile hak ettiği makam ve mevkilere gelmeye çalışan insanlar için en büyük engel maalesef torpil…
İnsanlık bu torpil hastalığından kurtulmayı başaramadığı sürece, insanlığın hakettiği muasır medeniyet seviyesine ulaşması çok zor, hatta imkansız hale gelecektir…
BAŞARININ TEK ENGELİ: TORPİL
Bilimin ilimin önüne torpil asla geçmemeli…
Yoksa bilim ve ilim engellenmiş olur…
Başarılı bir insan hakettiği mertebeye yükselemezse, torpil ile gelmiş kişi onun başına amir veya yönetici idareci olursa, o zaman bu aşılması mümkün olmayan engeller ile azimle, kararlılıkla, dik duruş sergileyerek mücadele etmek zorundayız. Bu engelleri aşmak zorundayız…
Çünkü böyle bir ortamda başarıdan söz etmek asla mümkün olmayacaktır…
Tüm insanların eşit şartlarda dünyaya geldiğini varsayarsak, şayet eşit şartlarda yaşamıyorlarsa burada bir terslik vardır.
Örneğin; zengin bir ailenin çocuğuna zengin hayat yaşatmasında hiçbir engel yoktur…
Fakat çok başarılı insanların önüne sırf zenginliği ile, arkası ya da torpili ile, ahbap çavuş ilişkileri ile başarısız insanların geçirilmesi, asıl insanlık için aşılması gereken engellerin en başında gelmektedir…
LİYAKATSİZLİK ENGELİ
Yetersiz kişiler; liyakat sahibi ve kendini hem tahsil hayatında, hem de çalışma hayatında başarıları ile kanıtlamış birinin başına idareci ve amir oluyorsa, yine büyük engeller söz konusu demektir…
Liyakatsiz bir yönetici, liyakatli personelini yetersiz göstermek için elinden gelen tüm çabayı sarf eder, tüm akıl almaz mobbinglere başvurur…
İlimi, bilimi, diplomayı, kazanılmış uluslararası ünvanları hiçe sayar…
BAŞARININ ÖNÜNDEKİ TORPİL ENGELLERİNİ KALDIRMAYI BAŞARABİLİRSEK;
GELECEK NESİLLERE DAHA BÜYÜK BAŞARILARIN ÖNÜNÜ AÇMIŞ OLACAĞIZ İNŞALLAH…
Tüm herkese, engelsiz başarılar diliyorum…