Televizyonlarda bir dönem “Biri Bizi Gözetliyor” adı altında programlar çok reyting yapıyordu.
Evin içine toplanmış kız, erkek değişik tipler bir arada yaşıyor, bizler de ekran başına toplanıp onların aralarında yaptıkları konuşmaları izliyorduk.
Kah kavga ediyorlardı…
Kah dedikodu yapıyorlardı.
Birbirlerinin ardından söylemedikleri söz kalmıyordu. Yüz yüze gelince ise pişmiş kelle gibi sırıtıp birbirlerine övgü dolu sözler söylüyorlardı.
Televizyonlarda reyting ölçümleri yapıldığında bir gerçek ortaya çıkıyorduki, en çok izlenen programların başında bu tip programlar geliyordu. Reytingin doruğa çıktığı günler ise kavganın, dövüşün çok olduğu günlerdi.
İzlediğimiz programın içeriğinin de, konuşmaların da boş olduğunu ve insan hayatına herhangi bir katkı koymadığını bile bile çakılı kalıyorduk.
Sonraları, “Kim gitsin” diye soruların sorulduğu ve yarışmanın birincisi olmak için insanların karakterlerinden nasıl ödün verdiklerini gözler olduk.
Aslında biz o programlarda kendimizi izliyorduk.
Yarışan o çocuklar olduğu kadar yarışmacılar arasında taraftar olarak da gönderdiğimiz SMS’lerle program yapımcılarını zengin edecek kadar salaklaştık.
Salakların SMS’leri ile izleme oranlarının patlattığı reytinglerin sağladığı reklamlarla birileri karun kadar zengin oldu, televizyon satın aldı.
Biz ise hala cep telefonumuzdan yapılan sahte anket, oylamalarla onların ceplerine para aktarma salaklığından kurtulamadık.
***
Türkiye bu programdan esinlenen iktidarın uygulamalarına tanıklık ediyor.
Kentlerimizi kameralarla donattılar… Her yerde var olan kameralar kayıtta ve siz kendinizi özgür hissederek dolaşıyorsunuz. Aslında gözetlenerek yaşıyorsunuz.
Akvaryumdaki balık gibisiniz, ağzınızdan çıkardığınız kabarcıkları dahi sayacak bir teknolojinin takibindesiniz.
Yetmiyor…
Telefonlarla takip ediliyorsunuz…
Dinleme araçları ile…
Bir yerde toplanıyorsanız, bir dinleme minibüsü, gazeteci kılıklı kameramanlar, foto muhabiri kılığına girmiş polisler görev başında. Herkesi fişliyorlar.
Yetmiyor…
Şimdi avuç içi izini alacaklar. Parmak izleri, gözünüzün retina izleri…
Kimsenin kendini özgür hissetmediği ortamda mikrofonlardan demokrasi ile ilgili ahkam kesiyorlar. Onlara içimden ne demek geliyor biliyor musunuz?
“Hadi ordan… Hadi ordan” diyeceğim de birilerini hatırlatır diye demiyorum. En iyisi şöyle sesleneyim ve yazıma noktayı koyayım:
Ülkeyi tımarhaneye çevirdiniz. Akıl sağlığımızı zorluyorsunuz. Bir gidin başımızdan da biri bizi gözetliyor programına son verip eğlence programlarına vakit kalsın.
Sizi gidi röntgenciler, sonunuz geliyor…