Çocuklarınız kurallara uymuyor, başına buyruk davranıyor, yanlış davranışlarını düzeltmek istemiyor ve siz sorumluluk sahibi , saygılı ve kendisini ifade edebilen, kurallara uyan, davranış bozukluğu olmayan, karşı gelmeyen bir birey yetiştirmek istiyorsanız en kalıcı çözümlerden birisi de sınır koymaktır. Genel de aileler sınır koymak deyince otoriter olmaları gerektiklerini düşünüyor. Fakat sınır koymak otoriter olmak değildir. Sınır koyma anne babaların bir kural ve davranışı öğretebilmek için kullandıkları bir süreçtir. Sınırlar, çocuklara korundukları, güvende oldukları aile içi kurallara uymalarını, işbirliği yapmalarını, otoriteye saygı duymalarını sağlar, sorumluluk kazandırır. Çocuğun araştırma gücünü kuvvetlendirir. Acaba hangisi doğruydu ? Hangisi yanlıştı ? gibi sorularla düşünce gücünü geliştirir. Çocuklar genellikle çoğu şeyi somut olarak öğrenirler. Çocuğun kuralları ve sınırları öğrenmesinde iki yol vardır. Sözler ve davranışlar. Sözlerimiz ve davranışlarımızın tutarlı olması gerekir. Aile üyeleri oturup evde hep birlikte kuralları belirleyerek, hatta bunları bir yere asarak çocuğun dikkatini çekebilirler.  Değiştirmek istedikleri davranışları bu şekilde düzeltebilirler. Örneğin yatma saatini, oyuncaklarını işi bitince toplaması gerektiği, internette kalma süresi gibi şeyler olabilir. Aynı zaman da çocuklar da yapmadıkları şeyler de ceza vermek yerine yaptıkların da ödüllendirmek daha doğrudur. Çocuğun her istediğini yapmakta ona kötülükten çok zarar verir bu yüzden çocuklara sınır koymak oldukça önemlidir. Olmasını istediği şeyler yerine farklı alternatifler sunabilirsiniz. Mesela parka başka gün gitsek daha iyi olabilir  yerine bugün evde bunu oynamaya ne dersin gibi cümleler kurulabilir. Tam tersi hayır bugün gitmeyeceğiz gibi tavırlar onu ikna etmeyeceği gibi ısrar etmesine de neden olacaktır. En önemli şeylerden birisi de aile ve çocuk iletişimidir. Eğer çocuğa bir şey söylemek veya anlatmak istiyorsak  karşımıza alıp onun anlayacağı dilde güzellikle anlatarak konuşmaktır. Çocukla inatlaşmak, kızmak, bağırmak hem iletişimi bozar hem çocukta sorunlara yol açar. Eğer bir kural belirliyorsak bundan asla ödün verip, esneklik sağlamamalıyız. Yoksa çocuk bunu bir kere anlarsa bu kurala uymaya özen göstermez. Çocuk yetiştirme de, çocuğun ileride ki yaşamında da sınır koymanın önemi büyüktür.