Turgut Uyar, 4 Ağustos 1927 tarihinde Ankara’da doğmuştur. Annesi, Fatma Hanım, babası harita subayı Hayri Bey’dir. Babasının orduda binbaşı olması nedeniyle ilköğrenimini farklı şehirlerde görmüştür. Ortaokulu ise yatılı olarak Bursa Işıklar Askeri Lisesi’nde okumuştur. Yükseköğrenimini Askerî Memurlar Okulu’nda tamamlamış, mezun olduktan sonra Ardahan’ın Posof ilçesine memur olarak atanmıştır. 1958’e kadar orduda çeşitli vazifeler alan Turgut Uyar, daha sonra görevinden ayrılarak Türkiye Selüloz ve Kâğıt Sanayinin Ankara’daki şubesinde çalışmaya başlamıştır. 1967’de emekli olan sanatçı, İstanbul’a yerleşmiştir. 1969 yılında, şair Tomris Uyar ile evlenmiştir.
22 Ağustos 1985’te İstanbul’da vefat etmiştir.
Turgut Uyar’ın edebini ve masumiyetini çok severim. Özellikle çocuk aklıyla Allah’la söyleşisi beni çok etkiledi. Korka, korka, “Sakın darılma” Allah’ım diyerek Allah’a melekleri şikayet etmesi çok duygulandırdı beni.
Turgut Uyar’da benim gibi Bursa Işıklar Askeri lisesinde okumuş.
Turgut Uyar’ın “Geyikli Gece”, “Çokluk Senindir”, “Sevda üstüne” adlı şiirleri de çok güzeldir.
ARZ-I HAL
Ben de günahkar kullarındanım Allahım...
Bir “Kulhuvallahi “ bilirim dualardan,
Bir de “ Yarabbi şükür” demeyi doyunca.
Bir kere oruç tutmam ramazan boyunca,
Ama çekmediğim kalmadı sevdalardan.
Ben de günahkâr kullarındanım Allahım!...
Benim gibi kulun çok dünyada Allahım,
Eğer bilmiyorsan işte, haberin olsun.
Ekmek derdi, aşk derdi unutturdu seni.
İnsan hatırlamıyor dün ne yediğini.
Zaten yediğimiz ne ki hatırda dursun.
Benim gibi kulun çok dünyada, Allahım!...
Yazdıklarıma sakın darılma Allahım!...
Meleklerin sana bunları söylemezler.
Artık, pek yarattığın gibi değil dünya
İnsanlar hem sabuna karıştı, hem suya:
Ne olursun, hoşuna gitmedi ise eğer,
Yazdıklarıma sakın darılma Allahım!...
Sana bir şey soracağım, affet, Allahım!...
Baş vakit kızlar doluyor camilerine,
Beyaz yaşmaklı, beyaz tenli, masum kızlar...
Benim bir defa görüşte yüreğim sızlar;
Sen tutulmadın mı, içlerinden birine?
Sana bir şey soracağım, affet, Allahım!...
İşte insanlar bu minval üzre, Allahım!...
Kıt kanaat sere serpe yollar boyunca...
Sen, bizim için hâlâ o ezeli sırsın.
Sen de bizi bilmiş olsan, başkalaşırsın...
Herkesin kederi, gailesi boyunca.
İşte insanlar bu minval üzre, Allahım!...(Turgut Uyar)
Bu mübarek Ramazan ayında ben de bir zamanlar Allah’a şöyle seslenmiştim.
Bizleri yarattın anladık seni, / Yerlerde göklerde aradık seni,
“Allah’ın evi gönüldür” dediler / Gönüller yaparak yaşadık sen…
(Mehmet Özata) 19 Mart 2025 / Mehmet Özata
