Asperger sendromu çocukluk döneminde başlayan sosyal hayatı etkileyen gelişimsel bir sorundur. Otizmle benzer özellikleri olsa da birbirinden farklı rahatsızlıklardır. Hem Asperger sendromu hem de otizm yaygın gelişimsel bozukluklar grubuna dahildir. Özellikleri çok çeşitli olduğu için her insan da aynı belirtiler görülmez. Genellikle 4-11 yaşları arasında Asperger sendromu tanısı konulmakta olup, Aspergerin tipik özellikleri olan sosyal etkileşimde bozukluk, tekrarlayıcı davranışlar, bilişsel gelişim eksikliği ve aşırı içe kapanıklık aranır. En belirgin özellikleri konuşabilmelerine rağmen sohbeti başlatma ve sürdürmede zorluk yaşarlar. Rutini sever, değişiklikten hoşlanmazlar. Aşırı derecede içine kapanıktırlar. Tekrarlayıcı davranışlar sergiler. Karşısındaki konuşurken ses tonunu anlamaz, esprileri algılayamazlar. Konuşmalar resmi, göz kontağı zayıftır. Bir iki konuda aşırı ilgili olup detaycı olabilirler. Sevdiği konularda aşırı konuşur, tek taraflı sohbete dalarlar. Motor becerilerinde yaşıtlarına göre öğrenme daha geç gerçekleşir. Otizmden farklı olan en önemli özelliği çocuklar genellikle konuşmaya başlar. Aspergerli çocuklarda eğitim çok önemlidir. Sosyal ve iletişim alanında ve davranış eğitiminde ciddi desteğe ihtiyaç duyarlar. Katı kurallar ve rutine bağlı oldukları göz önüne alınarak olumlu alışkanlıklar edinirken bu özelliklerinden yararlanılmalıdır. Ayrıca Aspergerli çocukların ailelerinin eğitilmesi de önem taşımaktadır. Aile, çocuğa hangi durumda nasıl davranacağını, sosyal taleple karşılaştıklarında bununla nasıl baş edeceğini, sorun yaratacak durumları tanıtıp, konuşurken nasıl tonlama yapacağını öğretebilir. Ayrıca aspergerli çocukların eğitim gördükleri okulla da işbirliği yapılması gerekir. Çocuğunuza sosyal ortamlara dâhil olabilmesi için bazı pratik beceriler ve konuşma taktikleri öğretin. Örneğin parkta oynayan çocuklara “Ben de oynayabilir miyim?” diye sormasını teşvik edebilirsiniz. Çocuğunuzu, diğer çocukların ne yaptıklarına bakmaya teşvik edin. Bu şekilde çocuk gerekli sosyal anlayışa sahip olmasa da davranışları kopyalayarak belli durumlarda nasıl davranması gerektiğini kestirebilir. Yapılan araştırmalara göre asperger sendromlu birçok başarılı yetişkin, başkalarının belli durumlarda neler yaptığını izleyerek ve taklit ederek sosyal becerilerini öğrendiklerini bildirmiş.