Evlat!
Yaşlılara son zamanlar artık evini unut değil evine ocağına yine kavuşacaksın diye bir umut vermek daha evladır. Çünkü çocuklar anne babaya yaslanarak büyükler, yaşlılar ise evlatlar tarafından sahiplenerek ölüme giderse mutlu olurlar.
*
Evlat!
Özlem, ahirete giden sevdiğinin tekrar gelemeyeceğini bile bile yine de gayri ihtiyari olarak kapıya bakmaktır.
*
Anne baba ziyarete gelip evladının evinden çıkarken, evlat, bazen bir simit bazen bir çikolata bazen bir sakız bazen bir meyve vb. -yolda yersiniz diye- koymaya çalışıyorsa o evlat asla sıradan bir evlat değildir. Geleceğinden ümit var olabilirsiniz. Rabbim bu tarz evlatlar nasip eylesin
*
Evlat!
İnsan sevdiklerinin değerini yoğun bakıma yatırınca daha iyi anlıyor. Normalde yanımızda iken candan sarılamadığımız sevdiklerimizi orada ekranda uzaktan uzağa 2-3 dakika görebilmek için can atıyoruz. Bunun için o seviye gelmeden sıkı değil sımsıkı olarak sevdiklerimize arada sarılmayı asla ihmal etmeyelim. (ben şu an yaşıyorum)
*
Evlat!
Anne babanın zor zamanlarında kardeşler kolon anne babalar kriş gibi olmalıdır ki, zorluklar depreminde gönül binasında yıkılmalar olmasın.
*
Evlat!
Özel günlerde (ölüm, düğün, hastalık vb.) varıp söylemek ile görüp söylemek arasında tepeler değil dağlar kadar fark vardır. Onun için böyle durumlarda daima varıp söylemeyi adet edinmeye çalış.
*
Evlat!
Her ölüm ağırlığınca acıdır ama yine de ‘rabbim sıralı ölümler versin’ diye dua etmek elzemdir.
*
Evlat!
İnsan sevdiğine arada tatlı fırça atmalı ki, yarın kaybedince dayanamayacağı acıya bir nebze set olabilsin.
*
Evlat!
‘Rabbim, evlatlara anne babanın cenaze namazını kılmak nasip etsin. Anne babaya evlatlarının cenaze namazını kılmak nasip etmesin’ diye dua etmek lazımdır.
*
Evlat!
Bazen rabbim sevdiğini birden almıyor saatlere, günlere, aylara, yıllara yayıyor ki ümitle korku içerisinde alışma dönemi yaşıyorsunuz. Belki bu da rabbimizin bir nimeti diye düşünebilmek gerekir.
*
Evlat!
İnsan en sevdiğini elleri ile yıkarken, kefenlerken, kabre koyarken ve ayakucunu, başucunu açıp kıbleye çevirip ‘rabbim sana emanet’ deyip üzerine toprak ötmeye başlarken hissedilen duyguları bir ömür boyu unutamaz.
*
Evlat!
İnsan İHL mezunu olmanın veya dini eğitim almanın nimetini en sevdiğini elinden uçurmaya hazırlanırken daha iyi hissediyor ve sığınacağı tek liman olarak görüyor. Onun için her evlat Yasin’i okuyabilmelidir.
*
Evlat!
İnsanın sevdiklerinin mezarının en samimi, en safi, en sevimli olduğu zaman henüz betonlaşmadan ve daha toprağının üzerindeki ıslaklığın kurumadığı dönemlerdir. Bu zamanı iyi değerlendirmek ve mutlaka sık sık ziyaret edip hasbihal etmek lazımdır.
*
Evlat!
İnsanın özel günlerinde görmek istediği, sesini duymak istediği, mesajını-yorumunu okumak istediği kişiler vardır. Onun için bu derecelenmeye göre ihmal etmeden hareket etmek ve ‘kalabalıklar arasında arada kaybolurum, ne bilecek aklına bile gelmez’ diye düşünmemek lazımdır.
TEŞEKKÜR:
29 Aralık 2024 Günü Hakkın rahmetine kavuşan ve anne aşığı bir evladı derinden sarsan canım annemin Osmancık’ta ki cenaze merasimine uzaktan yakından katılan, telefonla, mesajla, sosyal medyada yorumlarla veya bizzat taziyeye gelerek ‘’acılar paylaşıldıkça azalır, sevinçler paylaşıldıkça ziyadeleşir’’ sırrınca acımızı paylaşan vefalı amirlerime, (Eski Bakan, Düzce Bld. Bşk. Sayın Faruk Özlü, Eski Vali Sayın Zülküf Dağlı, Bld. Bşk. Sayın Halil İbrahim Aşğın, Bolu Vali Yardımcısı Sayın Fatih Damatlar, Hatay - Kırıkhan Kaymakamı Sayın Ayhan Akpay, İl Müdürüm Sayın Cemil Çağlar Beylere ve eski İl müdürlerime) mesai arkadaşlarıma, eğitim yöneticilerine, basınımıza, okurlarıma özetle tüm eş dost akrabalara kalbi teşekkürlerimi arz ederim. Ömürleri bereketli, sevdikleri dualı ve hatırları var olsun.
